hani mum karasý gözler demiþti biri
hangi yangýna doðru eser içimde
söndürür de geçer ansýzýn
biliyorsun kendine has bir duruþu vardý yaþamýn
ve koynunda ölmeyen bir aþký uyutmanýn
hep bir þeylere yunmuþ arýnmýþ
kandýrýlmýþ þiir sözleri durur aklýmda
biz seninle güleceðiz kime ne
hem de güldüðümüzü unutup diyorsun
yeniden unutup öleceðiz sonunda
beni görüyor musun çok uzakta
yüzleþtiðinde kayýp bir savaþla gör
güllere hiç dokunmamýþ
dualara asýlmamýþ bir hoþluðu
seninle yeniden kazanmýþýz aslýnda
sýra bana gelecek usulca düþüm bitince
varsýn anlamasýn kalbin ellerimi
tek baþýna kitaplarýn üþüyecek
bir olup hatýrasý dökülmüþ bütün aynalar
ertelenmiþ bir dokunuþla soðuk günleri sevecek
bir gün ölmeyecek miyiz hepimiz üzülme
çaðla çiðdem açsýn dilinde yine güleç bahar
ah çare son bir mevsimin seyrine dalmýþ pencerende
ýssýz bekleyiþlerini tüketiyor istekli keder
gitmenin anlamý aþýnmýþsa dizlerinde kal ne duruyorsun
.