çalakalem yazacaðým
senin þiirini; biliyorum
beynimi zorlamayacaksýn
düþ de kurmayacaðým
kurgularýnýn içindesin
sana iyice yaklaþýyorum,
yalnýz niye bende zemberek
niye sende kurma kolu;
iþte buna þaþýyorum...
bak buraya kadar tamam
oldu iþte
hiç de kafamý yormadan
akýp gidiyor dizeler
ka(y)nadýysa yürek,
geldiyse kývamý
bir ucu aþksa,
sonsuza çýkar devamý...
bilir misin þiir kadýn,
hiç aklýna gelmemiþtir
ulasan saçlarýný, kaç bin mil eder,
kaç bin mil ince uzun yol gider
gözbebeklerindeki ýþýk tüneli;
sence bir çift örük
belki bir el, el dolamý
bence göðsüm; nefes nefese
ateþ üfleyen körük...
sevdim seni þiir kadýn
bir daha tattým
aþkla güzelliðini; doyumsuz tadýn
eminim bu son deðil
yine geleceðim sana
koparamaz kâlpten uzaklýklar
yol uzadýkça
yakýnlaþýr aþka insan,
benim deðil, senin bu lisan!
...
yazdým iþte çalakalem
aþkla çok, bambaþka âlem...
Þaban AKTAÞ
08.10.2012