Bir zifiri geceydi kandilim söndüðünde Sedirlerim eskiydi ve de kumaþlarým pul pul Yalnýzlýðým çöktüðünde.
Sahipsizliðe itilmiþ bedenim inkarým akis bulamamakta Ve sesler tek tek söndürülürken Karanlýða çekilmiþ sessiz bir cariyeyim.
Korkuyorum sadece ölülere mi aðlanýr Bilmiyorum aðýt sadece sevi duyulana mý yakýlýr Bedenim çile yumaðýnda Ruhum karanlýk semada Kaybolmuþluðuma hangi çare açýlýr
Uyumak istiyorum Oysa uyku ölümle eþ Bir baktým Arkamda þehrin ýþýklarý, Bir baktým Asfaltýn zifiri karasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.