Gönül
Bu defa hangi yele kaptýrdýn da kendini,
Viran bahçeni tekrar yeþiller sardý gönül?
Sýðamadýn cihâna, yýktýn tenin bendini;
Daha evvel bir çizgin, hudûdun vardý gönül.
Bir âhû bakýþýyla harâbeye dönerdin,
Bir çift göz hayâliyle yanýp yanýp sönerdin,
Ýki çiçeðe kanýp tepelere tünerdin;
Þimdi doruklardasýn, ufkun ne dardý gönül.
Nerede o âh ile yâd ettiðin çehreler,
Gecelerce fecrini beklediðin zühreler?
Arardýn da yarana bulamazdýn çareler,
Nihayet çýkmaz yolun tabîbe vardý gönül.
Yanacaksan þimdi yan, bu serin nârda nur var;
Âlemi baðrýna bas, artýk ne had ne sur var.
Sende mâziden kalma sonu gelmez kusur var;
Onlarý da mâþukun, nârýna kardý gönül.
(2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.