TÜKENDİM

Bedenim de bitkin kan kaybýndan
yüreðim unutmayý unutunca
yaþamak adýna yaþýyor gösteriþte sürüklenerek
oysa çamurdandý hayallerim
þimdi gözyaþýmda balçýklaþtýlar,
umut kaf daðýnýn ardýnda hapsedilmiþ
geçit yoktu
yýllar süren yaþam canavarýyla cenklerde
tükendim, yýkýp gitti zaman......
Ruh-beden ikilisi mahvoldu
yüreðimde de hal kalmadý umuda ulaþacak...
gözlerim, yüreðim seyirde
dilim lakýrtýda sesim suskun
tenim süslenmiþ aynaya küs
yürek patlamýþ, lav yataðý içim
nefesim alev çölde vahaya hasret
plastik güller takýyorum dikenlerime
hüzünlü þiirlere acý su damlatýyorum
en koyu rujla boyuyorum
neþelensin diye sancýlý gülüþüm
ruhuma kahkahalar yolluyorum
dans ettiriyorum hayali umutlarýmla
yaþamýn ritmine uyamayýp kaçýyorlar
ölü suretimi renklensin diye boyuyorum
fýrçam bile, ihanette tualden akýyor boyalar
kalemimle dudaklarýný yukarý kývýrýyorum
siliyor geçmiþ ve gelecek sahte gülüþümü
ehh be yeter sýkýldým seninle oynamaktan
yaþayacaklarýn yaþadýklarýndan habersiz
senaryon tamamlanmýþ sessizce seyret
defterin dürülünceye kadar sonsuzlukta
sadece bir ah’ýn kalacak sedalanarak
hissedip bilenlerin yüreðini yakarak...






DAÐÇÝÇEÐÝ



Sosyal Medyada Paylaşın: