Her günü sýkýntý her günü keder
Çektiði çileyi canýyla öder
Bütün emekleri olurken heder
Garibin sýrtýna vurur… Yoksulluk !
Akþam olur tüner bir kuþ misali
Çalýnmaz kapýsý, sorulmaz hali
Kaybolur dostlarý, küser emsali
Yetimin koynunda durur... yoksulluk !
Ýçinde bir sýzý gülemez yüzü
Gün doðsa da zindan olur gündüzü
Bir ah çekse hemen yaþ dolar gözü
Aðýdý içinde kurur… Yoksulluk !
Bir telaþ bir gayret çabalar durur
Sazýn tellerine ah ile vurur
Dosdoðru bildiði yolunda yürür
Minnetsiz emekte sürur… Yoksulluk !
Yoksulun yollarý yokuþa çýkar
Durulmaz sularý bulanýk akar
Dalar ufuklara hüzünle bakar
Nesilden nesile kürür… Yoksulluk !
Levh-i kalem böyle yazmýþ yazýmý
Çevirmedim hakka olan yüzümü
Hiç bir zaman inkar etmem özümü
Umudun izinde yürür yoksulluk !
Nuh Comba