UMUT SANCILARI

insanlýk ademden türedi ama
kardeþliðin adý var, kendi yok
sevmeye yüreðimiz var, ama
yolunmuþ, uçmaya kanadý yok

ayrýmcýlýk otu, kendinden biter mi
sen, ben ;bakýmýn yapmayýnca
kuldan Allahlar ,hiç türer mi
sen, ben kýyam edip; tap mayýnca

büyüklerin toplantýsý , gizli yapýlýr
memlekette neler olur bilinmez
kimin eteði,kimin eli,kimin ayaðý; öpülür
tarihe düþülen notlar silinmez

yasa ana, baba hakim olursa
çocuklara hak veren, olur mu
ipin ucu ’þeyin’ elinde olursa
elim sende;’ip atlamak’ oyun; olur mu

dýþ kaynaklar, içteki yoksulu öpünce
sadaka toplumu olduk denmiyor
sosyal devlet görevini yapmayýnca
’hak haklýnýn dýr’ yapacaksýn denmiyor

ankarada bir þeyler var var amma
bilen susar,bilmeyen konuþuyor
yarýnlarý rehin öðrenciler; sýkýntýya gebe
umut sancýlarý gözlerinde tanýþýyor

yarsuadým her þey lafta kalýyor
sevgi aðlarken hasret gülüyor
siyaset tüccarlarý; çözümü bilyor
menfaate ters düþünce yapýlmýyor
Sosyal Medyada Paylaşın: