Görmeyince seni gözlerim Dokunamayýnca ellerim ýlýk tenine Anladým ki sen yoksun Ve bir daha da gelmeyeceksin. Ýþte o an bir þeyler koptu kalbimden Boðazýma düðümlendi hasretine dair kelimeler… Bir ah çektim derinden Sana ait hatýralar geçti gözlerimin önünden Yýkýldý içimdeki eriþilmez sandýðým daðlar Yerle bir oldu aþk için Feryadýmý taa uzaktaki geçmiþim duydu Fýrladý ninemin baþýndaki kofiði Koptu Zîn’in kolundaki boncuklar Kýrýldý Mem’in aþk naðmeleri çalan kavalý Yayýldý sesim yüz yýllar ötesine Herkes saygýyla eðildi önünde Olamazdý kimse bizim gibi sevdalý Böyle bir aþk görülmedi bilesin Dünya kuruldu kurulalý…
.ilker murat çinitaþ.mamak.08/11/07 Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.