yine aðýtlar yakýlýyor komþu evde duymak istemiyorum týkadýkça kulaklarýmý bu sefer içimdeki aðýtlar yükseliyor…
üç dört sokak ötedeki evlerde aðýtlar yakýlmaz þen kahkahalar týrmalar bizim sokaklarý biz ona da aðlarýz yüreðimizden sýnýrlarý vardýr geçemeyiz öteye çalýlýklar arasýndan izleriz öylece…
sorarým kendime
’’neden onlarýn evinden þehit çýkmaz?’’ diye
duydum; bedelli varmýþ ve bedelleri ödenmiþ dolarlarý çokmuþ yada yurt dýþýndaymýþ oðullarý ondan figan düþmez, yanmazmýþ ciðerleri analarý aðlamazmýþ hep gülermiþ yüzleri evlatlarý yetim kalmazmýþ gencecik gelinler karalar baðlamazmýþ sýkma baþ baðlayýp gezermiþ onlar din adý altýnda olur olmaz yerlerde…
bizim analarýmýzýn leçeyi sýyrýlýr baþýndan mendil olur kýnalý elinde ýslanýr sýrýlsýklam oðlunun resmi göðsünde bakar boþluða ateþ düþtüðü yeri yakar derince…
ayný demeçleri ezber eder nefesleri haberlerde yankýlanmaz onlardan bir þehit haberi aðlarken, isyan ederken göremeyiz süslü anneleri takým elbiseli dolaþýr babalarý içleri rahattýr onlarýn evlerinden þehit çýkmaz çünkü; vardýr daima evlatlarýnýn yerine þehit olan bizden bir bedelsiz…
Anne; bu nasýl bir adalet böyle söylesene...
23.09.2012______________Seher_Yeli Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.