mektup - I -

bir hüzün yoðunluðu içerisinde yazýyorum sana
ömrümün akýp geçtiði sonbahar bahçesinden
maceracýn bu serüvene yenip düþtü bilmeden
kim diyebilir ki eser kalmamýþ o deli sevgiden
nazlý yare ufacýk selam söylesin duyupta gören



mektubuma baþlamadan evvela bir selam-ý kelam
unutulmasýn eskiye dayalý mühürlü viran sevdam
yazamaya oldu þimdiden ucu körelmiþ kara kalem
boðazýmda bir acý düðüm yazamadýðým onca özlem
nazlý yare ufacýk selam söylesin duyupta gören



insanlar dar yaratýlmýþ, ufku açan zamanmýþ
ben çözüldüm, çözemediðim içimdeki hasret
geçmek ve dinmek bilmiyor, bitmeyen özlem
sensiz zaman neler çýkardý karþýma bir bilsen
nazlý yare ufacýk selam söylesin duyupta gören



Satýrlarýma burada son vermek istemezdim
harap olmuþ kalbime hiç söz dinletemedim
sevgine ait içimdekini sana iade edemedim
onca yazdýklarýma bir cevap bile vermedin
nazlý yare ufacýk selam söylesin duyupta gören



bir avuntu ile geçti onca zaman,
kalbimdedir dinmek bilmez sevdan
artýk aramýyorum derdime derman
padiþah deðilim ki yazayým ferman
nazlý yare ufacýk selam söylesin duyupta gören


Sosyal Medyada Paylaşın: