Seyrederken gök yüzünün mavisini Öbek öbek beyaz bulutlar Ýçime ýlýk bir sevinç doðdu Kanat çýrparken kuþlar Ýþte an o an Yakaladým mutluluðu
Yedi vadi geçmedim Ulaþmadým kaf daðýna Gömmedim hüzünlerimi Küllerimi savurmadým gökyüzüne Hepsi içimde Seçtiklerimdi hayatýn bana sunduklarý Vaz geçtim isyandan Mavi gökyüzü benimdi Kanat çýrpan kuþlar kadar
Yürüdüm Köpek yavrularý gördüm minnacýk Uzattým elimi Hýrladý annesi Haklýsýn köpek Bende olsam elletmezdim yavrumu Gülümseyerek eller cepte Keyifli bir þarký dilimde
Yorgunluk hissettim hafifden Güneþ kýzýllýðýný yavaþca kaybederken Oturdum sahil kenarýna Oynaþýyordu yakamozlar Balýkçý tekneleri sýralý Balýk ekmek Yanýnda bir de turþu Aldým hemen Ýndirdim mideme Rejim falan hak getire
Ýçimde ki tüm samimiyetle Bir avuç gökyüzü Bir köpek enceði Denizin köpüren dalgalarý En çokta beyaz bulutlar Sevinç dolduruyor ya içimi Kýpýrdatýyor beni Mutluyum iþte Anladým uzak deðilmiþ mutluluk Yeter ki iste!
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunduzyaşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.