dostluðun rengi olsaydý, beyaz olurdu bembeyaz... ananýn ak sütü gibi herþeyi hesapsýz helal ettiðin için. sarý olurdu... güneþ gibi parlak, karanlýklarda yolunu kaybettiðinde sana ýþýk tutan. kýrmýzý olurdu. ateþ gibi sýcak, dostunun sýcacýk kalbi gibi.. mavi olurdu.. masmavi, gökyüzü gibi özgür, deniz kadar sonsuz.. hiç biþey olmaz ki onsuz.. pembe olurdu. gül pembesi, onun kokusunu hiç unutmadýðýn.. yeþil olurdu.. karanlýk günlerde yanyana olduðunuz her an umutlarý yeþerttiðiniz için. mor olurdu .. hayat arada bir aðzýnýn payýný verip morarttýðýnda, o morluðu paylaþtýðýn için :) belki de renksizdi, beraber akýttýðýnýz her gözyaþý gibi, beraber katýla katýla güldüðünüz her saf güzel anlar gibi.. onun seni gördüðünde yüzünde beliren o sýcacýk tebessüm gibi. beraber aldýðýnýz her nefes gibi.. sevgi gibi, vefa gibi, candan öte can gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilge_t Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.