BEN SUSTUM ANNE

Ben derin bir adamdým eskiden ANNE
Þimdi niye böyle oldum bilmem ki niye
Gövsümün tam orta yerine badaþ kurmuþ
Kahrolasýca kan kusan kalleþ gecelerim
Ben çok eskiden Dünyaya meydan okuyan
Yumruðunu sýkmýþ bir devrimci gibiydim
Son günlerimde kendi halime þaþýrýyorum
Þimdi niye böyle oldum bilmem ki niye
Ben sustum artýk acýlarým konuþuyor ANNE

ANNE biliyormusun içimde garip bir acý var
Ben seni yazdýkça satýr satýr sayfalarýma
Yazdýðým herbir satýrýmda ciðerim yanýyor
Bagrýmda durmadan yanan ateþlerim var
Ortada sýçan oynar gibi oynuyorum hayatla
Ben deli kývamýnda gezerken boþ sokaklarý
Bastýðým her ayak izimde caddeler bana aðlýyor
Buram buram sen kokuyorsun burnumda ANNE

Gece düþlerime çýk gel olurmu seni çok özledim
Okyunuslarý bastýrdýkça içimdeki yangýnlarýma
Her defasýnda sol yaným daðada yanýyor ANNE
Hiç bir denizin söndürmeye gücü yetmiyor
Ýçimde cayýr cayýr yanan kor ateþlerimi
Ben bir acý gerçekken hayatýn orta yerinde
Þimdi ise kolu kanadý kýrýlmýþ bir adamým ANNE

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: