Kar yaðýyor düþlerimin üzerine, yazýn ortasýnda. Sýðýnacak tek bir çatým yok, sevecek tek bir insan da Kaçaðým bilirsin, her yol yüreðime varýr. Soðuk olurmuþ sevda dediðin, sense üþüyorsun parmak uçlarýmda.
Aþk çatý katlarýna gizlenmiþ, yýllar sonra çýkýyor tozlu raflardan. Bilmem kaçýncý yüzyýl. Ben sana hala âþýk; hala tutkunmuþum. Bilmem kaçýncý bahar bu kýþýn ardýndan, zamaný sende unutmuþum.
Biz âþýk olduk ve deðiþti dünya. Ne zaman gözlerimizi kaçýrsak birbirimizden, uzak kentlerde bombalar patlýyor. Ve ne zaman öpsen beni, bir çocuk daha gülümsüyor savaþýn ortasýnda.
Talan ettiðin yüreðim, savaþ meydaný þimdi. Hiçbir çocuk kâr etmiyor bu iþten, hiçbir ilaç merhem olmuyor yaralarýma ve hiçbir dize sað çýkmýyor yazdýðým þiirden.
Baþak Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Üvercinkaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.