Damla damla içime akýp durur özlemin
Sonra damla yaðmura, yaðmur borana döner.
Böyle bir ýstýraba nasýl dayansýn zemin?
O da kendinden geçip yanar, vîrana döner.
Mahsulü acý olan harmanda savruluruz
Her tik-tak ediþinde ayrý bir týrpan saat
Kâh ayazda donarýz, kâh harda kavruluruz
Bilmem isyan olur mu bu zorunlu itaat?
Mýsralarý bir daha vurur bu makûs hayat!
Avuçlarýmdan kayýp rüya olan sevgili!
Nedendir düþlerimi geceye terk ediþin?
Sabýr lokmalarýma maya olan sevgili!
Yeni bir imtihan mý bu sessiz serzeniþin?
Tahammül sýnýrýnýn en son raddesindeyim
Genzimi düðümlüyor yüreðimde depremler
Sanki fay hattý geçmiþ enkaz caddesindeyim .
Çýðlýk çýðlýk üstüme yaðýp durur elemler;
Bu büyük vahâmeti nasýl yazsýn kalemler? !
Takdir can baþ üstüne, ama çileye saldý
Çile ki her anýnda kahýr üstüne kahýr,
Gittiðin günden beri canýn canânsýz kaldý
Yokluðuna katlanmak terkinden daha aðýr.
Nedendir bu vuslatý bunca zaman uzattýn?
Davet edilmeyiþim, “ gel ” dememen nedendir?
Ben azabý tadarken söyle sen neyi tattýn? !
Ardýnda býraktýðýn sanki cansýz bedendir.
Bu belirsiz bekleyiþ beni deli edendir!
Yüzümü çevirip de mâziye döndüðümde
Buðulu penceremden mahzun mahzun bakarým
Kaderin ilmek ilmek attýðý her düðümde
Küllenmeyen ateþi tekrar tekrar yakarým.
Ýsiyle boyanýrým, dumanýnda kaybolup
Sensizliðe alýþan soluðumu boðarým.
Sonra temizlenirim, ciðerlerime dolup
Bir daha boðulmaya yeni baþtan doðarým.
Bu döngüde sen varsan ben yine bahtiyarým!
Gülmeyi isteyen kim? Güldürmesin be kader!
En acý kýskaçlara varsýn rahmet okutsun!
Nasýlsa bir gün gelir onun da hükmü biter.
Sonsuz olmayan hayat beni neden korkutsun?
Azla yetinme gönlüm! Daimî bir hayatýn
Ebedî saadette her anýna tâlipsin.
Ecri bekâda aþka and içmiþ sadâkatin
Zerresi dünya eden deryasýna sâhipsin.
Sakýn “ maðlûbum ” deme, hakikat; sen galipsin! …