KENT GÜLÜMSÜYORDU SEHER VAKTİ

Puslu sabahýnda kentin
Aman Ya Rabbi!
Ürperdim.

Daðlarýn ardýndan tutuþtu da
Yangýnlara teslim oldu
Kuruluþun kenti.

Bülbüller ulaþtýrdý bana
Kurtuluþun sancýsýný;
Hala yankýlanýr yüreðimde
Yanýk yanýk…

Tohum saçmýþlar topraðýna kentin
Duydum;
Söðüt’ün Erenleri
Çýnar niyetine…

Çýnarýn ýzdýrabýyla kývranýrken
Alacakaranlýkta,
Mermerleri çatlatacak sabýrla
Doðrulmuþtu doruklar.

Galip gelmiþti iþte
Tüm ihtiþamýyla aydýnlýk.
Kök salmýþtý dualar,
Ýhlas yürümüþtü damar damar
Köklerine çýnarlarýn.

Ve gülümsüyordu yapraðý ipek,
Topraðý mermer olan
Kuruluþun kenti seherlerde.

Kurtuluþun haberiydi yayýlan
Edebalý dergahýndan
Ezanlarýn eþliðinde.

Ýnsan yaþatýlacaktý
Bu topraklarda çünkü,
Sonra bu topraklardan
Ýnsanlýk taþacaktý cihana.

Þimdi sakinleþti ruhum,
Dost oldu bana ufkum.
Huzur yayýlýrken
Hücre hücre bedenime,
Þükür dillendi
Yüreðimden Rabbime.

01/08/2012- BÝLECÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: