ne kadar gecikirsem o kadar iyi perþembe kokulu kadýnlara çoraplarýna yaðmur bulanan kaçýk dalgalara zaten, sessizliðin ümididir artýk içimdeki ahþap rüya kendini unutmamak için aynada tekrar eden biriyim yalnýzca
alný ve yalnýzlýðý küçümsenmiþ bir çocuðun saçlarý allah’a uzayacak her yakarýþta ve beline baðlayacaklar kýrmýzý kurdele baðýþlansýn diye hükmen ceza sonra morluklar bir ufkun damaðýnda tadacak bir yudum kalmýþ þarabý unutmayý öðütleyecekler ona da sanki kolaymýþ gibi memelerinden ahlamayý
o kadýnlar, sehpa gibi bir þeydi bu evde koltuk gibi, hava gibi, su gibi ölüm gibi bir þeydi hepsini tattým, acýlarýn kýlçýðýný ayýrmadan yedim kötü dalgalý bakýþlarýnda boðulma tehlikesiyle hem de üç gün üç gece onlarla dua etmeden yattým
iþte ben o gece sadece bir kadýnla, aniden içeri tanrý girme korkusuyla üstümüz baþýmýz büsbütün dað ayrýlýklý yollarý kullandýk kaçmak için gözlerimizden ve son kez seslendik ardýmýzdan: Beni býrakma!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.