Beni sakýn hiç olmadýðým yerde aramayýn bundan böyle doðarken de ölürken de...
nereye sakladýysam sakladým ellerimi önce gözlerimi sonra dudaklarýmýn en sevimli köþesini uçurtmalarýn tadý var kollarýmda yüzümü ter içinde býrakýyorum meydanlara koþarken ayaklarýmý
mendilin içinde madýmak mendilin içinde deniz mendilin içinde ben mevsimleri geçmeyin
aþktan deðil, acýlardan yorgunum
nereye sakladýysam sakladým düþlerimi önce günbatýmýný sonra çevirdiðim bisikletin pedallarýný kelepçelerin tadý var bileklerimde barýþý huzuru sizlere býrakýyorum yaralar taç giydiriyor
rüzgarýn içinde hiroþima rüzgarýn içinde eylül rüzgarýn içinde ben yaðmura birikiyor kavak aðaçlarý
Beni sakýn hiç olmadýðým yerde aramayýn hiç kimse bilmeyecek nereden geldiðinizi bundan böyle doðarken de ölürken de...
temmuz 2012 istanbul zeki çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.