Anzýlha parkýnda otýriydim Sen geçecaðsan diye Dolmuþlar geçiydi ha bire Bir iki üç Ömrümden ömür geçiydi
Urfanýn sýcaklýðý deðildi beni terleten Terýmýn her damlasýnda sen vardiy Bený heç anlamiydi Gözlerimi sakliydým hep gelenden geçenden Çünki akþam oliydi Sen gelmemýþ oliydin Ben aðliydim
Kara kaþýmýn üstüne Senin varya o zalým gölgey düþiydi Çið köfteden acý bakýþlarýn aklýma yerleþiydi Geliþin sovuð ayran olacað bilimisen Dermaným göziyin gözüme deðiþiydi
Gelmisen ya Ýçimde nah þu gadar Nemrudýn nefreti var Seni atmayacaðam ateþe ki Yangýnlarým dönmesin suya La Allahýma aþkiyden geberiyem
Bi ölüyem bi daha dirilemiyem Sonra diyiler ki aha da geli Yüce Mevlam ölýden diri çýðari Anaydan seni
Arkayda zalým oðlý zalým anay Geçisiz bir iki üç Dolmuþlardan da hýzlý Bir görünisiz bir kaybolisiz
Vay ben nasýl yanmýyam Yüzüme bile baðmýsan Aslýnda eyi ki baðmýsan Aðladýðýmý görmisen
Anzýlha parkýnda ayaðtayam Ardýndan baka kaliyam
Ömrüm geçmi Dolmuþlar geçmi Aðlamam geçmi Nefretim geçmi Ama sen geçisen
Allahýma unutmamýþam seni Unutmak ne kelime Nefretime nefret eklemiþem Ben senden nefret ediyem seni yüziyden
Sen boþ ver biye baðma Sen siye eyi bað…. Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.