Bana beni anlat,gözlerinin buz mavisinde. Günahlarýmý ört pas et. Sabahý akþamý bilmeyen insan; Yaþamýný yaþamýma gel de imrendir. Çok neden var sana ait olmam için...
Bana beni anlat, Önce çocukken yazdýðým aný defterinii kurcala Sonra eksiksiz yazmaya çalýþtýðým günlüðümü Eski ahþap evimize misafir ol, Ardýndan taný küçüklüðümü...
Þimdi tanýdýðým bu cadde,bu insanlar, Çaðýn ’ben’ tarafýndan öteye sapmýþ. Bebeklere kahverengi masallar anlatýr, Yokluðunda çocukluðumun, Dünya tanýnmaz hale gelmiþ... Hayali çiftliðim yok olmuþ... Ardýnda izsiz,ardýnda sessiz...
Bana beni anlat,gözlerinin eþliðinde Ben güneþin doðduðu yere oturmaya gidiyorum. Çýðlýklarý takip etmezsen, ancak bulursun beni... ’Yine çocuklaþtýn’ diyen olmayan yerlere gidiyorum. Koltuðumun altýna peluþ kedimi de alýp. Söylediklerimin güzelliðini bilmeden söylüyorum. Gecenin geceliðini bilmediði,yýldýz doðurduðu... Aydýnlýðýn hiç bitmediði,karanlýðýn yokluðu...
Bana beni anlat, Þu daðýn kývrýmlarýnda... Dilinden ninniler eþliðinde... gözlerinin eþliðinde... Gözlerinin buz mavisi eþliðinde... Ben beni çocuk bileyim, Sen doðrularý deðil; Duymak istediklerimi söyle. Ve ben bilmek istediklerimi bileyim.
Bana beni anlat, Ýkliminden sýyrýlýp hüznün, Çocuk kucaðýmý açtým bekliyorum seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.