Üst dudaktan azýp çýkan kýla bak,
Evde, hergün etek giyen kula bak.
Methiyemden nasiplenen kýlýbýk,
Bir yanýp bir sönen aciz yalabýk.
Serde yokken haným öter borusu,
Sergüzeþtin pusup akar duru su.
Haybelerden kelâm eden yýlýþýk,
Eskilerden; Selâmi’den alýþýk.
Sözle ahkâm keser büyük gururu,
Soyda her dem sönüp gider süruru.
Dýþta sert sert, ateþli cin gibidir,
Ýçte yýlgýn etekli zen gibidir.
Uzluðundan, bazen yakar tavayý,
Bir de görsen baþýnda oklavayý.
Ustalaþmýþ yýkar asar çamaþýr,
Boynu dolgun çeþit madalya taþýr.
Gizli mestur giyer adam gocuðu,
Taþ fýrýnsýz þehirlerin çocuðu.
Atma serbest, duyar haným yakalar,
Günde beþ kez baþýn teper kakalar.
Hem garip hem zavallýnýn tekidir,
Dýþta aslan evinde pöstekidir.
Fâ’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün
11 haziran 2012
mesnevinin bir türü olup, aruz vezniyle yazýlýr
Öylesine bir karalama, kýlýbýklar kýzmasýn:)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN