Bir Liseli Silüeti

Hayat hattýnda acemi tayfalardýk.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aþktan ikmale kaldýk...

Bak her sabah baðýran yeni sabaha,
artýk iklimler deðiþmiþ, kuþlar da gitmiþ,
tenimde eski ateþ, gözlerimde fer bitmiþ;
heybetli daðlar arasýnda
göðümde yýldýz yitmiþ...

Sen
hâlâ
anýlarýmýn
en
beyaz
yanýsýn.
Sen, buðulu bir camýn ardýndan izlediðim hayatýn
yarýsýsýn...
Sen, saðanakla gelen sabahlarda çok eski…
Çok eski bir þarkýnýn adýsýn.


Daha adamlar þehirlere otomobillerle,
geceler anýlarla birlikte gelir.
Silûetin giderek uzaklaþýr, düþler de kilitlenir
ve efkârým bir yaralý ayrýlýktan beslenir.

Kimse bilmez,
yýllar yýlý hep ayný beyazla gezmek nedendi?
Olsun,
yirmi yýl seni özleyerek yaþlanmak da güzeldi!

Çünkü sen, buðulu bir camýn ardýndan izlediðim hayatýn
yarýsýsýn...
Sen saðanakla gelen sabahlarda çok eski…
Çok eski bir þarkýnýn adýsýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: