Susmak sevdanýn hatýrý içindi kimi zaman Gece indirdi karanlýðý yýldýzsýz yordamsýz Akþamüstlerine yüründü sessizce ardý zemheri Sardunyalara düþüldü patavatsýzca susuldu. Susmak kabullenmek kabullenmekse acizlikti halbuki
Aldýrma vurulan þamara yaðmur yaðar her zaman Gözlerin diyerek öldüm kaç kere maviydi ihanetin Kayýp gitti elimden akþamlar aþkýmla sokaksýz kaldým Yýldýzlarýný yitirmiþ bir avareyim þimdi umutlarý heder olmuþ Sen geride býraktýklarýndan bihaber koþtun zulüm bana kaldý
Ýþtiyakýn ortasýndayým seni bekliyorum ardýmda yokluk Susmayý marifet belliyorum bengisu diyorum ölüyorum Abý hayat mertebesinde Hýzýr oluyorum senin için Merhamet dileniyorum kayýp kentin sýðýnaðýnda Mülteci oluyorum firari yangýnlarýn ortasýnda.
Karanlýk bir ihtilal gibi saldýrýyorken boðuluyorum Biliyorum konuþmam gerek Hayýr! Susma hakkýmý kullanýyorum!
Þimdi cebren bu aþký terk ediyorum….
Osman Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmancoskun22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.