ÖNCE
Ýnsanlýk için söylenenleri özetledim
Söylenenlerden ilkeler edindim
Ýlkeleri ikiye indirdim
Birincisi yalandan, riyakârlýktan uzak dur
Ýkincisi, dilden öte, sevgi, saygý paylaþýmdýr
Topluma çýkýp, yalancýlýktan, riyakârlýktan uzak duralým dediðimde
Hemen yüzler asýldý, sanki “mümkün deðildi bu devirde”
Umutsuzluklar yükseldi insanlarýn idealinde, kalbinde, düþlerinde
Bazýlarý, yalaný, riyakârlýðý kaldýrýrsan ticaret biter dedi
Yaþamý, ticareti, ekonomiyi, siyaseti yalanla, riyakârlýkla eþitledi
Þaþtým
Þaþýrdým
Kendimle tartýþtým
Çok mu zor, yalandan uzak durmak?
Çor mu zor, ikiyüzlü, riyakâr olmamak?
Ýnsanlarýn, insanlýðýn gerçeði çok acýydý
Hayat baþkaydý, insanlarýn insanlýk için çabasý boþunaydý
Kendimle tartýþmalarýmdan bir özet kaldý
Sanki her insan bir yerinden yalanla iç içe
Sanki her insan bir yerinden ikiyüzlülükle iç içe
Sevmek, saymak, paylaþmaksa kendince
Ýþine, keyfine, çýkarýna gelince
Çeliþkiliyim, insan toplumu mu düþünüyor?
Bilmiyorum, yoksa kendini mi düþünüyor?
Bir gerçek var ki, insanlýk geleceðine karanlýkta yürüyor
Onun için önce döndüm kendime
Akladým, dünümü, günümü, yarýnýmý ilkelerimle
Söz verdim kendime,
Herkesten önce, her þeyden önce
Yalandan, riyakârlýktan uzak duracaðým
Söylemden öte, insanlarý, insanlýðý seveceðim, sayacaðým
Mümkün oldukça gerçeklerimi paylaþacaðým
Bugün için,
Yarýn için,
Ýnsan, insanlýk için,
Bir ben yetmiyor mu?
Çaðýrsam insanlarý gelmiyor mu?
Ýster gelsin ister gelmesinler
Yeter ki beni karanlýklarýna istemesinler
Yeter ki umutsuzluklarýyla geleceði kirletmesinler
Iþýk önce aklýmda
Sonra inancýmda
Doðar, hayatýma yansýr
Ýnsanlýk karanlýkta kalsa da, kalbimi bir aþk alýr
Karanlýklar zamana damga vursa da, inancým aydýnlýktýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.