Yüzümü avuçlarýnda unuttum, zamanýn ötesindeyim þimdi, resimlerine bakarak yaþamayý öðrenebilir miyim? Kýrýlmýþ tanýmlanmamýþ duygularla yaþayabilir miyim? Cevapsýz sorularým var benim, oysa þimdi çok daha güçlü olmalýyým daha çok dokunmalýyým yüreðine. Dün gece sen düþler görürken ben ölümü sobeledim. Senin cücelerin karþýsýnda korktu benim devlerim, devlerim yýkýldý, devlerim dev gibi aðladý. Atsan atýlmaz satsan satýlmaz acýlarýn yoðun bakýmýnda bizi aradým dün ki sokaklarda, bulamadým yoktun. Zamansýz yersiz yurtsuz acýlarým var benim…Babasý olduðum kanayan yaralarým, sende kendimi unuttum anla beni. Beþiktaþ Üsküdar arasý vapurun ürettiði köpükler gibiyim bir o kýyýda bir bu kýyýda, insanlar geçiyor sanki üstümden, yaralý yorgun bedenleri taþýyorum Ýstanbul gibi. Sen gittin ya! Bütün þehir sen gibi... Anla beni, yüzümü avuçlarýnda unuttum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
serkan deniz kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.