Yüz Atlýyla Geçtiler Meleni
...
Yüz atlýyla geçtiler Melen’i,
Salyalý aðýzlarda küfürler savrulurken,
Çocuk cesetlerinden yükseliyordu alevler,
Ýþgalciler kan kokuyordu.
Yüreðin darmadaðýnýk duvarlarýnda kara gölgeler,
Onursuz bir savaþýn heybetli lejyonlarý,
Gölgeleriyle karýþýyordu karanlýkta.
Köprülerde nal sesleri,
Bebeklerin çýðlýklarýný bastýramýyordu analar,
Korku mühürlemiþti hýçkýrýklarý.
Patlayan mermilerde saklanan gözyaþlarý,
Birinin koluydu kopan,bir diðerinin bacaðý,
Ne önemi vardý etin kemiðin,
Bir ruh ölüyordu,
Merhamet ölüyordu,
Vicdan ölüyordu.
Ýnsanlýk ölüyordu,
...
/...
Bu savaþ,
Onuru olmayan mücadele.
/...
SAKARYA.
Yüz atlýyla geçtiler Melen’i,
Geldiler,
SAKARYA.
SAKARYa...
Sen gafil,sen var ya,
Yanlýþ mahaldesin,en yanlýþ yerde,
Yýkýlmaz bu millet,müpteladýr her derde.
Ýman taþýr yürekler,kahramanlýk hep serde.
Ne iþin var burda?
Bura yiðit doludur,
Bura acý doludur,
Bura sevgi doludur,
Ne iþin var burda?
BURA ANADOLUDUR...
SAKARYA.
Yeþil göðsünde al kanlarý yüzdürdün,
Dönmedi yiðitlerin,analarý üzdürdün.
Düþmanýn gözlerinde korkularý süzdürdün,
Sakarya,bu renk te ne,nedir bu kýzýlýn?
Yeþil örtün nenenin seccadesiydi,
Ak örtünde adalet,
Ýnsanlýk varoldu olalý görmedi böyle nefret.
SAKARYA.
Tepeden týrnaða kan kestim,
Yürekten yumruða can kestim,
Nefretten sevgiye yol kestim.
SAKARYA.
Yüz atlýyla geçtiler,
Gittiler.
Sað kalanlarý saðlýcakla.
Ölüleri onursuz ruhlarýyla taþýndýlar gaibe.
SAKARYA.
Vatandýn,candýn,namustun,
Emanettin,mukadestin.
Vermediler yabana,
Etmediler hýyanet.
Yiðitlerin tuttu sözünü,
Bu imana þükret!
SAKARYA.
Yiðitlerin ödediler borcunu,
Analarýn yoðurdular harcýný,
Gelinlerin süslediler burcunu.
SAKARYA.
Anadolu senle aktý,
Sokaklarým senle paktý.
Vuslatýn her sinede ateþler yaktý.
SAKARYA.
Yüz atlýyla geçtiler Melen’i.
Z.T.