Gezersin yaylalarý, sýrtýnda kalýn aban.
Sadýk dost kara çomar, kanadýn kolun olur.
Doðanýn kucaðýnda, su kenarýnda oban.
Azýðýn kuru soðan, böreðin balýn olur.
Tertemiz yaþýyorsun yalan dolandan uzak.
Sýcacýk giyinirsin , koyun yününden kazak.
Kýþ günü kuzey yönden,ne yaman eser sazak.
Daðlarýn kuytu yeri, sýðýnak belin olur.
Reyhanlar dokunmadan,güzel rayiha saçmaz.
Önünde durur sürün, baþka yerlere kaçmaz.
Alýþtýn bu hayata, seni þehirler açmaz.
Gökyüzü sana yorgan, çimenler yolun olur.
Birine sevdalýsýn, asla geçmezsin ondan.
Aðanýn güzel kýzý, ceylan bakýþlý Handan,
Babasý razý olmaz, gönül versen de candan.
Takýyý bastýrmazsan, yabana gelin olur.
Kavalýn nameleri, vuslat türküsü çalar.
Cananý düþündükçe,gözlerine yaþ dolar.
Yarini göremezse, aþýðýn rengi solar.
Ýçini yakan ateþ, mangalda külün olur.
Þifasýz bir illettir, kanýyor gönül yaran.
Aþkýndýr tek sermayen,cebinde yoktur paran.
Koysalar teraziye, aðýrdýr gönül daran.
Ne fayda geçmez bunlar,sevdiðin elin olur.
Sevginin deðerini,bilmiyor zalim eller.
Ecelsiz öldürüyor, duyarsýz acý diller.
Bülbüller zar ederken,sararýp ölür güller.
Kaynaðýn berrak suyu,çamurlu selin olur.
Ülkü Ahýska 19.Nisan 2012