öyle suskun anlarýmda hiçbir þey sorma bana, düþlerimin, uzak denizlerde yelkenlerden süzülüþünü rüzgâr gülüyle gülyüzlümün gülüþünü sessizce izle, sevgilerin en mahrem yerinde yaralarýna tuz ekip benim gibi yüreðinde gizle!
dönüþü vizesiz düþsel yolculuklara çýk, dikenli teller ötesinde al gülümün dikenlerini batýr kendi tenine, ya da sus benimle!
dalýp gitmiþken gülümün rengine hiçbir þey sorma bana; doðru yanýt veremem kopmuþ bir misina teli gibi en derin denizlerin en dar boðazlarýnda kördüðümlere girerim, bir ucuma boþu sararken ellerim ötekinde çakýlýdýr yüreðim....
öyle suskun anlarýmda hiçbir þey sorma bana, dibinde bile olsam dalar giderim çok uzaðýna özlemlerim köpük keser kýyýlarýmda sereserpe çakýltaþlarýyla yýkanýrým bir zaman diliminde tuzum bembeyaz gül teninde kuruyup kalýrým...
hiçbir þey sorma bana böyle suskun anlarýmda her þeyi anlarým da gönlümü anlatamam sana!
Þaban AKTAÞ 27.07.1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.