´´ Günbatımı ´´
Uyandýðýmda gün kendiliðinden aðarmýþtý
Gözleri hala uykudan kapanýrcasýna...
Aklýna sürekli gelen sorumluluklar,
Gözlerine uzanývermiþti sanki
Gayret etti ayýlmaya,
Yüreðindekileri gizlemeye
Tatlý bir tebessüm vardý yüzünde
Ama gözleri yalan söylemek istemeyen,
Masum çocukluk hikayelerim gibiydi...
Bir kolu bir yanda,öteki öbür yandaydý
Aydýnlýðýn geleceði günü bekler gibiydi,
Kendini unutmuþcasýna
Umudu kendinden yitirmiþti bir aralar
Kendi aydýnlýðý yetmez olmuþ artýk
Yeni uyanan diðer yüreklere nasýl,
Ama nasýl umut daðatacaðýný düþür olmuþtu
Bir kýzarýp bir bozarmaktaydý,
Sobada tüten demli çay misali...
Omuzlarý yüklüydü,
Göz yaþlarýna dostum...sýrdaþým,
Yaðmur bulutlarý yetiþti...
Tutuverdi derdinin diðer ucundan,
Çýrptý,çýrptý defalarca...
Ama geçecek gibi deðildi iþte
Umut hergün olduðu gibi bugünde batacaktý,
Bugün de istemese de batýp gidecekti günün sonunda
Ýstemezdi kimseyi yalnýz býrakmak,
Boynu bükük ardýna bakmadan gitmek
Ancak umutsuzluk yayýldýkça,
Daha çok gelecek günbatýmý,
Devam edecek güneþin hüznü,
Ve devam edecek bizlere uzaktan bakmasý ...
-SERHAT C£m PARLAZ
(GÜNEÞÝM NEREDE)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairlik ve soyutluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.