OLMUYOR SENSİZ OLMUYOR BE CANIM
M.YAZICI
OLMUYOR SENSİZ OLMUYOR BE CANIM
Efkâr sarar içimi,
Alýr baþýmý giderim sahile;
Sessiz çýðlýklarým karýþýr dalgalara...
Sen içime dolduðunda,
Zuhur ediyor karþýmda;
Ýmkânsýzlýðýmýzýn tezahürü müdür, martý?
Seslen bana can! Sen misin gördüðüm?
HAVA-SU-MARTI ya da baþka bir þey!
Cismin ne önemi var?
Hissiyat deðil midir, gerçek olan?
Bir damla suda deryalarý yaþamak gibi bir þey;
varlýðýný hissetmek...
Her ne kadar gelme git" desem de;
Sensiz olamýyor bu ruhum!
Yakýyor hasretin;
Kavruluyorum susuzluðunda...
Olmuyor sensiz oluyor be caným...
Ahh!
Ruhum Seni böylesine özlerken;
Tüm yollara set çektim geleme diye...
Geçit yok artýk, aþamazsýn engelleri...
Gelemeyeceðini, gelmeyeceðini bile-bile;
Takýlýr ufka gözlerim, beklerim;
Belki gelirsin ümidiyle...
Oysa...
Oysa gelemezsin! Bilirim gelemezsin...
Geçit yok yollarýna...
Yok ötesi, yok be caným...
Fakat...
Fakat gönül bu,
Ne engel tanýr, ne söz kâr eder...
Ahh! Can! Can! ..
Kör kuyularýn girdabýna çekilsen de,
Sen her yerdesin..
Bendesin! Bendesin!
Baktýðým her yerde varsýn...
Geceler sesini uðuldar...
Yýldýzlar uzaklýðýný, imkânsýzlýðýný haykýrýrken;
Yaðmur seni getirir; yaðar içime dolarsýn;
Solur’um seni nefes-nefes..
.
Sýcaklýðýn, þefkatin var güneþte,
Zerrelerime kadar dokunursun...
Toprak sen gibi sanki, seni yaþarým...
En sâdýk, en vefalý, candan saran yâr...
Þefkatin, sevginin en bereketlisi,
En tükenmezi, ANA gibi HAKÝKAT...
Toprak ve Su ayrýlmaz ikili,
Sen ve Ben gibi GERÇEK...
Sabýr!
Ya sabýr, caným!
Çoðu gitti, az kaldý;
O, açacak kapýyý, bize mekân olacak,
Hasret kalan yürekler baðrýnda buluþacak
Bekliyorum özlemle, acýlar son bulacak!
O gün doðum günümüz, bayramamýz olacak...
..........
...............
Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.