BİZ KÖY ÇOCUKLARIYDIK..................

Biz köy çocuklarýydýk
Boynumuz bükük olsada
Yüreklerimiz kocamandý
Toprak kokuyordu tenimiz
Ayaklarýmýz ve avuçlarýmýz

Ýlk okulu köyde okuduk
Ayaklarýmýzda çarýk ile lastik
Þehirde orta okul ile liseyi
Yeni toprakta filizlenen fidandýk

Þehirde hor bakan gözlerle tanýþtýk
Baþýmýzý önümüze eðip ses çýkarmadýk
Þehirliye darýlmadýk küs nedir bilmedik
Topraðýn kokusuyla onlara hep gülümsedik

Yerde yeni filizlenen fidandýk
Eðildik ama hiçbir zaman kýrýlmadýk
Koca yüreðimizle karþý çýktýk
Biz köyde büyüyen düþleri hür çocuklardýk çünkü

Ellerimiz nasýrlý yüreklerimiz ise cesurdu
Hor bakan gözlere karþýydýk
Sevgiyle verdiðimiz ilk mücadeleydi
Ve kazandýk mücadeleyi biz köy çocuklarýydýk çünkü

Ölümüne severdik bizler bir birimizi
Görenler kardeþ biliyordu bizi
Kavgalarýmýz bile þakaydý
Biz köy çocuklarýydýk çünkü

Aðaçlarda fidanlarda birer meyva olduk
Daha olmamýþken dallarýmýzda koparýldýk
Bozuk düzenin aðzýnda ezilip kaldýk
Oysa biz mahzun köy çocuklarýydýk
Düþlerinde hür mahzun köy çocuklarýydýk bu evrende


foto/ yusuf korkmaz.........
Sosyal Medyada Paylaşın: