Canda cânân gizli iken, gönül odu hiç söner mi? Böyle ulvî sevdalý yürek, hiç küle döner mi? Sevgiliye hasret olandýr, zaman ötesi yaþayan. Sen aþký seçtin aþýk, câna bedel aþk oduna yan. Cânevini ateþ sarsa da, dayan eyy yürek dayan, Aþk bir özge pýnar iken, gönül odda hiç yanar mý? Güle talip ise seven, dikeniyle hiç kanar mý Âþýðýn yüreði köz ise, âh u zâri hiç diner mi? Cânân seni yakarsa da, aþk pýnarýnda yuðar mý? Kalabalýklar içinde yalnýzdýr bil, ey yâr arayan! Aþk-ý mecâz yolun baþý, haydi aþýk yola revân.. Yok durmak sâlik-i aþka, eyy aþýk hasrete boyan. Kül olmaktan etme sitem, bilirim sonu güldür inan! Ýçirir ab-ý hayat, dört mevsim gül açtýrmaz mý* Deryâ aþk þarabý olsa, gönül aþka hiç kanar mý? Aþk bir özge âteþ iken, gönül odda hiç yanar mý? Kül olmanýn sonu güldür gül, ey âþýk olan sen bunu bil! Bir gün derde derman olur, candan içre olan canan. Sosyal Medyada Paylaşın:
YAZI YOLCUSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.