tutup seviyorsun. öpüp olur olmaz yerinden. çekip çekingen yanlarýný bir yana girdaplarý yutkunmaya iki kýyýda bir zamaný uslandýrmaya alýþýyorsun. ýrmak döken denizden martý doðurmak geliyor aklýna aklýnda afiþler ve þiirden çok gümrah seviþmeler içinde içinden aþk geçen günler silkiniyor sonra ananý sikip gidiyor. gitsin diyemiyorsun. desen bir þarkýyla aran açýlacak*
az kalsýn kanýp sýrtýndaki sýrrý atacak neredeyse. sýrasýný bekleyen sýnýrlarý kaldýracak bir yemini yok yere bozup yurtsuz kalacaktýn neyse sevgilim. üstü kalsýn diyemiyorsun. desen bir þehirle aran açýlacak
en sonunda. son soruya takýlýp kalýyorsun. takmasanda olur da gelir diye sorulmaz oluyor o soru yaþamak. sevgilim belki bir þeydi. þeyleþti sayende* diyor. ve geçip gidiyorsun bu senin dünyayla araný açýyor. olsun
söyle bana borke bu þarkýda. bu þehirde. bu þiirde ve bu dünyada. sen bu kadar ölmeye nasýl dayanýyorsun
1722Bin12Ýst.
*Fadýl Öztürk *Mehmet Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Y Borke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.