Naat

Hakký Mahmut Soykal’ýn ruhuna ithaf olunur

Seccaden kumlardý...
....................................
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluþan
Ezanlarýn vardý!

Mescit mü’min, minber mü’min...
Taþardý kubbelerden Tekbir,
Dolardý kubbelere "Amin!"

Ve mübarek geceler, dualarýmýz,
Geri gelmeyen dualardý...
Geceler ki pýrýl pýrýl,
Kandillerin yanardý!

Kapýna gelenler, ya Muhammed,
Uzaktan, yakýndan-
Mü’min döndüler kapýndan!

Besmele, ekmeðimizin bereketiydi;
Ýki dünyada aziz ümmet,
Muhammed ümmetiydi.

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu" lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Þimdi seni ananlar,
Anýyor aðlar gibi...
Ey yetimler yetimi,
Ey garipler garibi;
Düþkünlerin kanadýydýn,
Yoksullarýn sahibi...
Nerde kaldýn ey Resul,
Nerde kaldýn ey Nebi?

Günler, ne günlerdi, ya Muhammed;
Çaðlar ne çaðlardý;
Daha dünyaya gelmeden
Müminlerin vardý...
Ve birgün, ki gaflet
Çöller kadardý,
Halime’nin kucaðýnda
Abdullah’ýn yetimi,
Amine’nin emaneti aðlardý!

Hatice’nin koncasý,
Aiþe’nin gülüydün.
Ümmetinin gözbebeði,
Göklerin resulüydün...
Elçi geldin, elçiler gönderdin...
Ruhunu Allah’a,
Elini ümmetine verdin.
Beþiðin, yurdun, yuvan
Mekke’de bunalýrsan
Medine’ye göçerdin.

Biz dünyadan nereye
Göçelim ya Muhammed?
Yeryüzünde riya, inkar, hýyanet
Altýn devrini yaþýyor...
Diller, sayfalar, satýrlar
(Ebu Leheb öldü) diyorlar:
Ebu Leheb ölmedi, ya Muhammed;
Ebu Cehil, kýtalar dolaþýyor!

Neler duydu þu dünyada
Mevlid’ine hayran kulaklarýmýz:
Ne adlar ezberledi, ey Nebi,
Adýna alýþkýn dudaklarýmýz!
Artýk, yolunu bilmiyor;
Artýk, yolunu unuttu
Ayaklarýmýz!
Kabe’ne siyahlar
Yakýþmamýþtýr, ya Muhammed,
Bugünkü kadar!

Haset, gururla savaþta;
Gurur, Kafdaðý’nda derebeyi...
Onu da yaralarlar kanadýndan,
Gelse bir þefkat meleði...
Ýyiliðin türbesine
Türbedar oldu iyi!

Vicdanlar sakat
Çýkmadan yarýna.
Ýyilikler getir, güzellikler getir
Adem oðullarýna!

Þu gördüðün duvarlar ki
Kimi Taif’tir, kimi Hayber’dir...
Fethedemedik, ya Muhammed,
Senelerdir!

Ne doðruluk, ne doðru;
Ne iyilik, ne iyi...
Bahçende en güzel dal,
Unuttu yemiþ vermeyi...
Günahýn kursaðýnda
Haramlarýn peteði!

Bayram yaptý yabanlar:
Semave’yi boþaltýp
Save’yi dolduranlar...
Atýný hendeklerden -bir atlayýþta-
Aþýrdý aþýranlar...
Aðlasýn Yesrib,
Aðlasýn Selman’lar!

Gözleri perdeliyen toprak,
Yüzlere serptiðin topraktý...
Yere dökülmeyecekti, ey Nebi
Yabanlarýn gözünde kalacaktý!

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Ne oldu, ey bulut,
Gölgelediðin baþlar?
Hatýrýnda mý, ey yol,
Bir aziz yolcuyla
Aþarak daðlar taþlar,
Kafile kafile, kervan kervan
Þimale giden yoldaþlar?

Uçsuz bucaksýz çöllerde,
Yine, izler gelenlerin,
Yollar gideceklerindir.

Þu Tekbir getiren maðara,
Örümceklerin deðil;
Peygamberlerindir, meleklerindir...
Örümcek ne havada,
Ne suda, ne yerdeydi...
Hakký göremiyen
Gözlerdeydi!

Þu kutu, cinlerin mi;
Perilerin yurdu mu?
Þu yuva-ki bilinmez,
Kuþlarý hüdhüd müdür, güvercin mi, kumru mu?-
Kuþlarýný, bir sabah,
Medine’ye uçurdu mu?

Ey Abva’da yatan ölü
Bahçende açtý dünyanýn
En güzel gülü;
Hatýran, uyusun çöllerin
Ilýk kumlarýyla örtülü!

Dinleyene hala,
Çöller ses verir:
"Yaleyl!" susar,
Uðultular gelir.
Mersiye okur Uhud,
Kaside söyler Bedir.
Sen de, bir hac günü,
Baþta Muhammed, yanýnda Ebubekir;
Gidenlerin yüzbin olup dönüþünü
Destan yap, ey þehir!

Ebubekir’de nur, Osman’da nurlar...
Kureyþ ulularý karþýlarýnda
Meydan okuyan bir Ömer bulurlar;
Ali’nin önünde kapýlar açýlýr,
Ali’nin önünde eðilir surlar.
Bedir’de, Uhud’da, Hayber’de
Hak’kýn yiðitleri, þehid olurlar...
Bir mutlu günde, ki ölüm tatlýydý;
Yerde kalmazdý ruh... kanadlýydý.

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Vicdanlar, sakat çýkmadan,
Ya Muhammed, yarýna;
Ýyiliklerle gel, güzelliklerle gel
Adem oðullarýna!

Yüreklerden taþsýn
Yine imanlar!
Itri, bestelesin Tekbir’ini;
Evliya, okusun Kur’an’lar!
Ve Kur’an’ý göznuruyla çoðaltsýn
Kayýþzade Osmanlar!

Na’tini Gaalip yazsýn,Mevlid’ini Süleyman’lar!
Sütunlarý, kemerleri, kubbeleriyle
Geri gelsin Sinan’lar!
Çarpýlsýn, hakikat niyetine
Cenaze namazý kýldýranlar!

Gel, ey Muhammed, bahardýr...
Dudaklar ardýnda saklý
Aminlerimiz vardýr!..
Hacdan döner gibi gel;
Mi’raç’tan iner gibi gel;
Bekliyoruz yýllardýr!

Bulutlar kanad, rüzgar kanad;
Hýzýr kanad, Cibril kanad;
Nisan kanad, bahar kanad;
Ayetlerini ezber bilen
Yapraklar kanad...
Açýlsýn göklerin kapýlarý,
Açýlsýn perdeler, kat kat!
Çöllere dökülsün yýldýzlar;
Dizilsin yollarýna
Yetimler, günahsýzlar!
Çöl gecelerinden, yanýk
Türküler yapan kýzlar
Sancaðýný saçlarýyla dokusun;
Bilal-i Habeþi sustuysa
Ezanlarýný Davud okusun!

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!
Sosyal Medyada Paylaşın: