...
tam çýkacaðým kapýdan
son bir kahve içer miyiz diyor
býrakýyorum bavulu
gülümsüyorum ama o görmüyor
þekersizdi diyorum içimden ve yanýnda çikolata
atýyorum pardösümü
ve eldivenlerimi
dýþarýda hoyrat fýrtýna
camlarla seviþiyor yaðmurun elleri
buðulara dayanamam biliyor
*Seni seviyorum yazýyorum, hey ikimizi seviyorum
taþýyor kahve
ve ikinciyi piþirmem için zaman kalýyor
kim inandýrabilir mucizelerin olmadýðýna beni
sessiziz elimizde fincanlar
utangaç bir kaçýþ bakýþlarýmýzda
sehpanýn üzerinde
tamamlanmamýþ bir þiir
ve beyaz glayörler
yani annesiz kalacak harfler
ve çiçekler kimsesiz
sonra yüzüne bakýyorum
iki çocuk týrmanýyor alnýndaki çizgiye
kirpiklerinde salýncak
ve gamzelerinde yankýlanan gülüþmeler
onlara nasýl söylerim
kendi baþýma öleceðim bir yere gittiðimi
buz tutmaz mý o sýcacýk hevesleri
biliyorum
ne yataðým yasemen kokar sabahlarý
ne örtebilirim üþüyen dizlerini
birden fark ediyorum
bütün düþündüklerimi sesli söylediðimi
bir Ýstanbul ikindisi, yaðmurun elleri ve glayörler
sarýlýyoruz apansýz
sýr gibi geçerken aramýzdan
...nasýl da korkuyor aþktan ölüm.
de_soulmate
ikibinoniki