DARVİNCİ OLMA.

Soðuk rüzgâr ile, düþen yapraklar.
Özlüyor sizleri, kara topraklar.
Nüfteden olmuþuk, ona dönücez.
Ömrümüz bitince bizde ölücez.

Ölüm var, unutma bu dünya fani.
Deden, baban, anan, nerede hani.
Dünyaya gelinir sonra gidilir.
Rabbim, Allah deyen, kullar sevilir.

Ýnsan gibi yaþa, kötülük yapma.
Nefsine hâkim ol, harama bakma.
Yolunu þaþýrýp, þeytana tapma.
Kuran yol gösterir, emrinden çýkma.

Peygamberin izi, olmalý yolun.
Ummaný sarmalý, açýlan kolun.
Çok varlýk arama, helalsa malýn.
Ýnsan yaþamalý, sade ve yalýn.

Hak, hukuk tanýyýp, öylece yaþa.
Ölüm gelecektir, sevdiðin baþa.
Gitmesin emekler, günahla boþa.
Yaratan Allah’týr, þeytansa hâþâ.

Türkmendaðlý þair, boþa yazar mý?
Ýnançsýz olanda, yürek sýzlar mý?
Darvinci olanlar, bilmez bunlarý.
Ýnananlar onun, gerçek kullarý.

HÝLMÝ CAN.
KASIM.2011.

(3501)

Sosyal Medyada Paylaşın: