Saçlarýný karýþtýrýyor rüzgar
Ýðde kokan günü býrakýyor avuçlarýma.
Demliyor her kýdemli vakitte mistik acýlarýný,
Güneþin yakýcýlýðý.
Ýçinde oluþan göz yaþlarýma karýþýyor irinler
Ve ben;
Bir cerahat gibi sýzmayý diliyorum vücudunun herhangi bir yerinden.
Nafile bu mektuplar...
Hiçbir umudun içinde yoksun.
Dudaklarýnýn deðdiði fincanlara dokunmaktan
Parmaklarým yorgun...
Adýný dualarýmdan hiç çýkarmadým sevgili,
Bir teni býrak,
Bir baþka hayalle bile sana ihanet etmedim.
Yapýþýp kaldýðýndan beri tenimin içinde ki kan pompalayan organa,
Daha uzun yaþa diye içine duman bile üflemedim.
Doðum lekesi gibi,
Ne kadar yaþarsam o kadar dahil olacaksýn günlerime...
Biliyorum,
Ne ise biçilen kaderime,
O kadar dans edeceðim yüzünle.
Yaþým çocuk daha,
Ruhum acýnla olgun.
Adýmlarýnýn deðdiði halýlarý okþamaktan,
Ellerim yorgun...
Dokunuþlarýn tenhalarýna hapsediyor melekleri,
Yedi günahýn suyunu içiriyor zaman,
Tuvallere siyahtan baþka akýtabileceðim rengim yok,
Bir kýlýf uyduramýyorum üryan sebeplerime,
Bir yaðmur demek, bin defa sana dokunmak demek bu þehirde,
Kuraklýðýna takýlan çiçeklerim saksýlarýnda solgun.
Sesini duyamamaktan
Kulaklarým yorgun...
Kederimi ayaklarýnýn altýndan kazý
Son kullanma tarihi geçmiþ ilaçlar gibi,
Ýyi gelmiyor yokluðun bana zehirliyor aþkýný.
Zamanýn akýl almaz çarklarý,
Çýkartsýn þeytanýn alýp seni bana geri vermeyen canýný.
Kesiþmiyor bir türlü yoluma yolun
Bana yaþattýðýn bu kederi duyumsamaktan,
Vücudum yorgun...
Duy artýk þiirlerimin çýðlýklarýný
Þah damarý kesiliyor umudumun
Ömrüm bulutlanýyor gözlerinin önünde
Silecekler yetiþmiyor gözlerimin nemine
Yokluðuna þiirler yazmaktan,
Kalemim yorgun...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.