ömür mektebim esir gibi elindeyim ne göllerin üstünde bir nilüfer ne ulu daðlarýna serpeli gelinciðim hiçlik içinde bir garip serçeyim sen gözlerime sürerken kara kalem yaþamý ruhuma ekleyemediðin sevinçlere hasretim keder öðüten sabýrda kýrkparça camlar var yolumda kan içinde ayaklarla yürümekteyim koskoca bir boþluða vakti gelsin son gelsin bende baþa döneyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynep bora Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.