sýrf kafiye olsun, diye mi baþladým þu zavallý mýsraya aðzým laf yapar, belki, caným, aþkým... tatlým sakýn ola sakýn, kanma! sýrf laf olsun diye baþladým, þu zavallý mýsraya kaybolduðum yollarda kendimi buldum... dersem inanýpta acýma! sýrf vakit dolsun diye kalemimi bileyip çýktýysam engin mýsralara ucunda sarp kayalýklar düþsem, kaybolsam... amaaaan, arama! aðlarým... sýrf laf olsun diye yaþadýðým sefil hayat, sana yazdýkça mana mý katýyorum sanki... þþþþþttttt! arsýz fýsýltýlar dolanýyormuþ etrafta! nasýl baþlamýþtým ben nasýl bitirsem, nasýl?
çaðlamýþ mý kalemim! ucu mu kýrýk yoksa! kafamda kelimeler bir otobanmýþ bu akþam lunaparkta... dolaþýyor, çarpýþýyor... takma kafaný sakýn! aðlar sonra arkandan... bencileyin, boþa harcanma...
16.12.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.