İMTİHAN

Büyüdüm
Okula gittim, öðrettiler.
Yazdým, okudum, anladým.
Baþladý imtihaným.

Çalýþtým, yoruldum
Kazandým. Ýmtihandý…

Biriktirdim, kaybettim
Zor imtihandý!

Sevdim, yandým, yetmedi gücüm,
Bu imtihanýmý da kaybettim.

Hicret ettim, imtihandý
Zordu, alýþtým, geçti zaman.
Çektiklerimi unuttum…

Baþka imtihanlara
Gire çýka ben
Þaþýrdým
Kaldým.

Evlendim.
Bir baþka imtihandý
Ýki evlât verince Rabbim
Zorlaþýverdi imtihaným…

Sonra bakýndým etrafýma
Baþkalarýnýn imtihanlarýna
Benimkinden kolay deðildi hiçbiri.

Mahallemde, okulda, iþte
Kaç çeþit insan gördümse
Baþka baþkaydý imtihanlarý.

Kimi farkýndaydý,
Kiminin umurunda deðil…

Güzeldi karýsý, huyu kötüydü lakin.
Çirkindi kocasý bir baþka güzelin
Ama iyi adamdý. Ýmtihaný kolaydý.

Ömrü kýsaydý bazýsýnýn, imtihaný da
Asýrlýk ömür sürende, asýrlýk imtihan
Zor iþmiþ vesselâm…

Kiminin varda var ile
Yokla sürüyor imtihaný kiminin…


23.52 – 8 Kasým 2011 / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: