MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İBRAHİM ETHEM
H.İbrahim SAKARYA

İBRAHİM ETHEM


*** Sevgi doldur gönlüne, dünya malýný sevme,
Hakk’ý ara ey mümin taca tahta güvenme***

Muhterem bir padiþah güzel ve yakýþýklý
Þehre hakim tepede altýn saray ýþýklý,
Duvarlarda samur kürk, yerler acem halýsý
Gümüþ sedef kakmalý penceresi , kapýsý,
Sarayýn bahçesinde bin bir renkli çiçekler
Yakut kafeslerde ötüþürler bülbüller,
Uþaklar hizmetçiler gölge gibi sessizdir
Ýpekliler içinde cariyeler eþsizdir,
Hazine dairesi altýnlarla dopdolu
Daha ne isterdi ki dünyada insanoðlu,
Ýdaresi altýnda memnundur yaþayanlar
Sevmeyeni hiç yoktur, çoktur alkýþlayanlar
Þölenler düzenlenir eðlenceler yapýlýr
Aylarca sürdürülür kahkahalar atýlýr,

Bazen sessizlik çöker padiþah uyuyamaz
Ýçinde bir sýkýntý, sebebi anlayamaz,
Dalar gibi gözleri sanki derin bir rüya
Ey Ýbrahim! Uyan, uyan diyorlar güya
Korkuyla sýçrayarak etrafa baðýrýyor
“Kim o, kimdir o” durmadan baðýrýyor,
Titremekte vücudu kalbi küt küt atmakta
Þakaklarý zonkluyor her yandan ter akmakta,
Artýk gözde uyku yok günlerce düþünmekte
Duyduðu garip sesi aklýndan geçirmekte,
Bir gün gündüz tahtýnda otururken ayný ses
“Uyan Ýbrahim uyan, gaflette alma nefes”
Padiþah silkinerek baðýrdý: “uyanýðým
Sen kimsin? Görün bana, sesinin hayranýyým”
“Uyuyorsun Ýbrahim, gaflet uykusundasýn
Git Hakký bul ara perde arkasýndasýn,
Padiþah Ýbrahim’in kararýyor gözleri
Dimaðý düþünmekte o lâhuti sözleri
Günlerce tekrarlandý kulak verdi bu sese
Gönlü yýrtýlacaktý düþmüþtü bir yeise

Bir gün yine duymuþtu, sen kimsin de demedi
Fark etti ses yerini ses gönlünden gelirdi,
Zenginlik neye yarar? O, Hakkýn sesidir bu
Çöllerin yüreðine damla damla inen su
Saray, servet gerekmez, çekti gitti daðlara
Ayak yalýn günlerce yürüdü ormanlara,
Attýðý her adýmda Allah’a sýðýnýyor
Yüreði kavruluyor, nur dolup arýnýyor...

Yýllar geçti aradan nasýl olmuþtu yeri?
Ýbrahim’in sarayda padiþah olmuþtu biri
Cariyeler yaþlanmýþ, yeni güzeller gelmiþ
Kimileri ölmüþte, hizmetçiler deðiþmiþ,
Eski hizmetçilerden birisi habercidir
Komþu ülkeye giden süvari bir elçidir,
Ormanlýktan geçerek nehri takip ediyor
Baktý bir ihtiyarcýk hýrka tamir ediyor,

Selâm verdi adama, indi attan aþaðý
Aman ya Rabbi! Bu kim? Bu eski padiþahý
“Ýbrahim padiþahým, tanýdýn mý beni sen?
Hani senin saraydan senin hizmetçilerden”
Dedi: hýçkýrýklar içinde ellerine kapandý
Padiþahýn haline yüreði paralandý,
“Tanýdým dedi Ýbrahim” iyi misin evladým
Bir daha görüþüp de hal hatýr soramadým,
“Ben iyiyim sultaným, ama sen nolaydý
Görmeseydi bu hali, gözlerim kör olaydý,
Kulaklarým duymasa, duymasaydý sesini,
Yüreðim dayanmýyor sen ne ettin kendini?
“Halimde ne var oðlum? Bak güzellik ne biçim?
Hýrkamý yamýyorum elimde var bir iþim”
“Daha ne olacak sultaným, padiþahým?
Niçin böyle eyledi þaný yüce Allah’ým?
Sarayýndan binlerce insana hükmederdin
Cariyeler pervane, yoktu senin hiç derdin,
Senin bir emrin için insanlar saf olurdu
Bu hýrka nedir þimdi? Libaslarýn olurdu”

Ýbrahim hizmetkârýn baktý üzüntüsüne
Sývazlamak istedi el sürerek üstüne,
Kaldýrmýþtý kolunu hizmetkarýn çiðnine
Elindeki iðnesi düþtü nehrin içine,
Hizmetkar gördü bunu, hýçkýrarak aðladý
“Gördün mü padiþahým baþka iðnen kalmadý,
Benim yüzümden oldu, ya Rab ne yapmalýyým?
Allah’ým nerden, nerden bir hýrka bulmalýyým?”

“Üzülme oðul hele, deðmez” dedi ihtiyar
“Elbet bize burada da hizmet edecekler var,”
Eðildi nehre doðru: “uzatýn balýklar” dedi
Boz bir balýk aðzýyla bu iðneyi getirdi,
Hizmetli gördü bunu ellerine sarýldý
Bu keramet ýþkýyla gönül gözü arýndý,
Gideceði ülkeyi her þeyini unuttu,
Bir tatlý duygu ile o da yollarý tuttu,
Dünyadaki padiþah O, Ýbrahim Ethem’di
Bu keramet milyonca hizmetkâra bedeldi,
Bunca servet, saraylar dünyada kalýcýdýr
Hakka eriþme zevki, akýllar alýcýdýr,

Allah için malýndan ver yoksula çekinme
Yardýmdan mal tükenmez hiç aklýna getirme,
Þeytana taht kurdurma gönlündeki sarayda
Kibir, gurur, benliðin çiðnenmeli ayakta,
O zaman iþte sen de kâmil insan olursun
Yürüdüðün yolunda sen de Hakký bulursun
Ya Rabbi biz kullara bu yolda metanet ver
Gafletten uyar bizi, bizlere feraset ver.

H.Ýbrahim SAKARYA

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.