Mavi bir boya kalemiydim ben;
Boyarken beyaz bir kâðýdý,
Umut umut kokardým
Karþýdan bakanlara…
Gökyüzünde süzülen
Bir ýþýk olurdum bazen,
Bazense denizin derinliklerinde gizli
Büyülü renkli bir taþ sadece…
Bir gemi gelirdi sonra
Çizdiðim denizin
Görüntüsüne uymayan,
Demir atardý kaptan
Resmimin tam ortasýna…
Ýþte o zaman vazgeçerdim ben,
Mavi olmaktan
Ve
Umut kokmaktan…
Sarý olmak isterdim sonra,
Güneþ gibi parýldamak,
Gece olunca
Uzaklaþmak gemiden…
Yapamazdým…
Beyaz olayým derdim,
Göç mevsimine tutkun bir kuþ gibi
Uzaklara uçarým umuduyla…
Olmazdý…
Siyah bir çizgi olurdum
En sonunda…
Taþýrýrdým sýnýrlarý…
Dalga dalga olurdum…
Dökülürdüm geminin üzerine…
Daðýlýrdým…
Pelin…
Temmuz/2011