Öyle bakýyor ki Anlamsýz ve umutsuz... Bir o yana, bir bu yana
Görmediklerini,yaþamadýklarýný sorgularken Vitrin camýnda gördüðü o yüz. Bakýyor ona Boyanmýþ bir surat,kývýrcýk saçlar,rengarek bir renk cümbüþü, Ýçinde de kaybolmuþ bir ruh.
Bu kadar mutsuzluk selinin içerisinde O yüze bakýyor Her þeye raðmen diyor içinden Umutlarý yeþeriyor. Hayallere dönmek Rüyalara inanmak istiyor.
Kalabalýkda dahi "o" yüzün var olduðunu biliyor. Vitrindeki aynadan görünenin Onunla olduðunu bilerek Hiç durmadan koþuyor, koþuyor, koþuyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıp yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.