Ne gülden vefa bekle ey gönül Ne de mor menekþeden Gülün dikeni kanatýr yüreðini Menekþe gözler vefasýz Yasemin kokulu akþamlara býrak kendini Orada bulursun belki de; sevincini,özlemini... Hep kaderinse gözyaþý Vuslata geç kalmýþsan daima Bütün anýlarý göm gitsin topraða Güneþ daha bir ýsýtsýn içini Ay gülümsesin gökyüzünden Hayatýna doðan nurdur o an mutluluk
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakdogan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.