akar gelir zaman; zamandan arta kalan bir yalan... ve yalanýn aðzýndan düþen, bir damla ateþ...
"sevmek için yaþamalý!" derler, sevmemek için yaþanmaz mý ?!. ateþten korkulmaz mý?.. aksa gönlüne, küle çevirse; acýtmaz mý?..
sevilmek lazým,sevmeden... sevmek kalmamýþ kimseden; mirasý yok bu ölünün... yaþadýn mý ki öldün?!. aþk var mýydý ki yokoldu?!. suyu ateþ yapmak , sadece kurgu muydu; yoksa var mý aþk mucizesi?!. yaþar mý birisi?.. sev ama sevilmeyi bekleme, yinede sevil; var mý böylesi?!.
kim görmüþ mecnun’u ?!. kim leyla’yý mecnun’un mezarý baþýnda ölü bulmuþ?!. yalan kurgularýn toplamý, aþk olmuþ...
bir varmýþ, bir yokmuþ... aþk varmýymýþ?!. sonuçta yokolmuþ... bir þair çýkmýþ uydurmuþ, inananlar yanar olmuþ; inanmayan olmuþ mu?!.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.