CİHAN GÜLDÜ/SEN AĞLADIN

Gül yüzünle gül açarken cihana
Cihan güldü sen aðladýn sevgili
Varlýðýnken var oluþa bahane
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Yeri göðü nur kapladý bir anda
Farklý yerin gelmiþ geçmiþ zamanda
Gül kokusu yükselirken ummanda
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Seni bulur hak uðrunda aðlayan
Bir sevdadýr bizi sana baðlayan
Garip geldin yürekleri daðlayan
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Âdem’den beridir sayýlýr yaþýn
Putlar süslenirken sürer savaþýn
Ahir zamana mý aktý gözyaþýn
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

“Sen!” diyor gönlümüz keþmekeþ çaðda
Söndür yangýnlarý yaðmur ol yað da
Bülbüle gül idin ararken baðda
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Ellerin semada “ümmeti!” dedin
Dünya senin idi elden az yedin
Taþ atan kol kurur dilese idin
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Yetime babaydýn fakire ekmek
Þereftir yolunda gözyaþý dökmek
Senin iþin idi söküðü dikmek
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Düþmanlarýn ‘Emin’ dedi anarken
Gülmem dedin ümmetlerin yanarken
Sevdalýlar aþkýn ile dönerken
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Karanlýða ýþýk oldun izinle
Gönüllerde yerin o gül yüzünle
Yerde gölgesizdin gölgen bizimle
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Dizin dibi kimsesizler duraðý
Mirac için binek etti buraðý
Halimizi düþündükçe yüreði
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Sar sevgili ateþ sardý yanarým
Seni derken selavatla anarým
Ýnsanlýðý nara düþtü sanarým
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Göremedik ölüm ilaç yaraya
Sýrat için burda girdik sýraya
Biz sürerken gemileri karaya
Cihan güldü sen aðladýn sevgili

Kalender’im gülde seni ararken
Ümmet garip günah akla zararken
“Þefaat!” der hýrs bulutu sararken
Cihan güldü sen aðladýn sevgili


21 / 01 / 2010


Haþim Kalender




Sosyal Medyada Paylaşın: