Þapþal ýþýk acýtýr gözlerimi o kadar edepsiz ki bakmak yüzüne, o kadar ecelsiz... o gülümser, o gülümsedikçe bir hiçliðin iðrenç kelimeleri yüzümde garabet bir denizcesine...
Baþkalaþan bir delirgen kuþku bakýþlarýnýn gölgesinde ve ben dediðim onca boþ umut bir girdaba girer gözlerinde ve ben ve kederinden avare kanca saplý kendini akþamdan kalma sanan kalbime
Ve çarpýntýlar dolanýr ve zehir zemberek acýmsý... ama acý dediðin zaten bir çöpadamýn hayalinde saklý
Yeter artýk ellerim havada tanrýya deðil sana açýk kabul olmayacak bir duanýn aptalca hecelerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zırdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.