Bakmayýn bu kadar,Dünya malýna, Alýr götürür sizi,sonsuz kuyulara. Dur deyemen zamana, Kemirir her aþamada, Bedenini, ruhunu, ömrünü. Var birazda kendine yaþa, Düþünme Allahýn kulunu,boþu boþuna. Saðýken yemek en güzeli, Yeme yetini kaybettiðinde, Altýnlardan, saraylardan sana ne fayda. Akbabalar, çakallar çullanýr üzerine, Sanki hepsi teninden koparýr bir parça. Direnemezsin,sesini duyuramazsýn, Ýyi gün dostlarýna.
Sabit ÖZTAÞ Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabit öztaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.