kanatlarý dolanýnca boynuma kursaðýnda bir lokma umutla uçuverir kýrlangýcým gökte göç yoluna düþer düþünde aðlayarak döl tutar minik kalbi; gözünün yaþý kutsal bir tohumdur ne zaman dökse nehir doðurur dað topraða deðince bir damlasý.
aþkýn armasý vardýr þebnemli gözlerinde birinde gelincik diðerinde süsen gizlidir en deðerli armaðandýr bir kez bakmasý; gece saðanaðýna benzer bulutlu baþýndan saldýðý saçlar kýrlarýn alegori’sidir gülümsemesi.
bense evliyasýyým mabetsiz bir sevdanýn bu yolun Hallac-ý’yým artýk; ister koparsýnlar dilimi ellerimi alsýnlar kessinler ayaklarýmý, ister parçalayarak yaksýnlar ruhumu ateþ denizinde; yeter ki yâr gözünden doðan bir nehire döksünler küllerimi!
aklýma vurunca kýrlangýç sancýsý uykumu doðrarým pencereme konan kuþlara kulaðýma fýsýldayan güvercin aðlatýr beni; aldýrma göz yasý tut sen de dikenleri yalandan olan gülü asla takma yakana!
deniz nerede ben neredeyim!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.