Yine akþam olmuþ, içiyordu yine o adam, bir meyhanenin, ýssýz bir köþesinde, sýmsýký tutmuþtu elindeki kadehi o adam, sonra fýrlatýp atmýþtý boþ kadehi yerlere,
“baðýrarak,”
Sustur þunu diyordu, meyhaneciye, sustur,sustur þunu, be duymadýn’ mý be adam,
“kapat þu müziði,kapat”
çalmasýn müzik,diye kýzarak baðýrdý o adam. Ýçim,içim kan aðlýyor saten,
sen halden anlamaz ’mýsýn, “sustur þunu sustur, “sustursana, be adam….” Diyordu baðýrarak.
ve kadehini, arka arkaya kaldýrdý, ve içti yeniden bir dikiþte rakýyý. Sanki o içmiyordu, sanki o kadehi ile birlikte yutuyordu içkisini, ve çýldýrmýþ gibi içiyordu, meyhanenin köþesindeki, çýldýrmýþ adam. “evet,evet onu bir aþk çýldýrtmýþtý,” doðru duydunuz, birini sevmiþti onun yüreði, “hem de çok içecek kadar,sevmiþti….” ama sevdiði kýz, sana yar olamam deyince, o da,içip, içip çýldýrmýþtý. ondan, içiyordu o her akþam. Belli ki, o onu çok sevmiþti, “hem de, her akþam körkütük olacak kadar…..”
“sevmiþti,ama karþýlýksýz sevmiþti…..”
Ama anlaþýlan, o vefasýz bir kýzdý, “onu sevmemiþti,neden bilmem,,,” Belki de o kýz, ailesinden falan korkuyordu,
“kim bilir.kim bilir….”
Çünkü fakirdi, onu çýldýrtacak kadar seven genç, akraný deðildi, o fakir öbürü zengin, babasý davul, bile dengi dengine demiþti.
“aþk yakýþmaz ki,bir çulsuza,”
“kýzý býrakýrsan varýr, ya davulcuya, ya zurnacýya,” demiþti. Olacak þey miydi,onlarýn birleþmesi,olacak þey miydi. Ama o genç bunu düþünmez, çýkmýþ karþýsýna, demiþ kýza, deli gibi seviyorum seni, sen bunu unutma, cevap ver bana emi, ama o kýz, duyduðunu duymazlýktan gelmiþ, yüzüne bakmadan, sessizce yanýndan geçip gitmiþ. Ama o genç adam, býkmamýþ usanmamýþ, Onu sevmekten, hep karþýsýna çýkmýþ,
“seni seviyorum demiþ…..!
Dolaþmýþ gece gündüz, evinin önündeki yolunda, Güler atmýþ o bilmeden, balkonuna, Yine de, yaklaþamamýþ kýzýn yanýna. Çünkü,kýzmýþ kýzýn babasý, yok onun tahsili hani nerde parasý pulu demiþ.
“yok demiþ yok,anla be kýzým yok,!!! ,”
O çulsuz adamýn teki, basit bir memur “dedi, kýzýna kýzarak !!.”
O durmadan içip,içip aðlayanýn, bir tek ,seven yüreði vardý, o seven yüreðine aþkýna güveniyordu, “ama olmadý,kendini kabul ettiremedi.” yine de çýktý yoluna , her akþam, geçmesi bekledi yoldan, sevdiðini söyledi,dil döktü yine olmadý, içkiye verdi, o adam içti,içti. Kendini, heder etti sevdiðinden, zulüm etti kendine, o genç adam, onu, çok sevdiðinden, “neden, neden sevmezler beni,” dedi içerek........ bana, sevmek günah’ mý bana, dedi..... Onun için her akþam erkenden, o izbe köþede,yine içti,içti üzüntüsünden, O, sýzýncaya kadar. . Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.